Ανάληψη ευθύνης για την παρέμβαση στα γραφεία της AXA
inforumgr :: Αρχείο :: Αρχεία :: Αρχείο 2019
Σελίδα 1 από 1 • Μοιραστείτε
Ανάληψη ευθύνης για την παρέμβαση στα γραφεία της AXA
Με κείμενό τους που αναρτήθηκε στον ιστότοπο Athens Indymedia, αναρχικοί- ές αναφέονται στην παρέμβαση που πραγματοποίησαν στα γραφεία της AXA στις 26 Φεβρουαρίου.
Το σχετικό κείμενο παρατίθεται και στα γαλλικά:
Την Τρίτη 26/2 σύντροφοι και συντρόφισσες παρεμβήκαμε στα κεντρικά γραφεία της ΑΧΑ, γαλλικής πολυεθνικής ασφαλιστικής και χρηματιστηριακής εταιρείας, στην οδό Μιχαλακοπούλου στην Αθήνα. Γράφτηκαν συνθήματα αλληλεγγύης, πετάχτηκαν τρικάκια και μοιράστηκαν κείμενα στο εσωτερικό του κτιρίου και στους περαστικούς.
Η παρέμβασή μας αποτελεί μια έμπρακτη απόκριση στο διεθνές κάλεσμα αλληλεγγύης των εξεγερμένων από διάφορε πόλεις της Γαλλίας όπως δημοσιεύτηκε στα μέσα Γενάρη.
Παρακάτω το κείμενο που μοιράστηκε, μεταφρασμένο και στα γαλλικά, καθώς και μερικές φωτογραφίες από την παρέμβαση.
Από την Αθήνα μέχρι τη Γαλλία, οι εξεγέρσεις δεν έχουν σύνορα και πατρίδα! Πόλεμο σε κράτος και κεφάλαιο!
Τον Γενάρη του 2019 έπεσε στα χέρια μας το διεθνές κάλεσμα αλληλεγγύης από τους «Εξεγερμένους και εξεγερμένες από διάφορες πόλεις της Γαλλίας», που αποτελούν κομμάτι των αποκαλούμενων κίτρινων γιλέκων (www.athens.indymedia.org/post/1594617/). Είμαστε από αυτές που παρακολουθήσαμε στενά τις εξελίξεις και τις ταραχές που σημαδεύουν από τα τέλη του Νοέμβρη τη ζωή των γαλλικών πόλεων και (αυτο)προσδιορίζονται ως κίνημα των κίτρινων γιλέκων.
Αν και από απόσταση, όλο αυτό το διάστημα, πέρα από τους προβληματισμούς και την έμπνευση που μας γέννησαν οι εκεί κινητοποιήσεις, εντοπίσαμε στο εσωτερικό του κινήματος περιεχόμενα και πρακτικές που και εμείς εξασκούμε και υπερασπιζόμαστε στα πλαίσια κοινωνικών κινημάτων που έχουν κατά καιρούς αναδυθεί και στον ελλαδικό χώρο. Πρακτικές και προτάγματα που ριζοσπαστικοποιούν τον κοινωνικό ανταγωνισμό, διευρύνουν την κοινωνική του βάση και απελευθερώνουν τις δυνατότητές του: την μαζική οικειοποίηση των δρόμων και των δημόσιων χώρων ως σημεία συγκρότησης και πολύμορφης έκφρασης, το μπλοκάρισμα της κυκλοφορίας ανθρώπων κι εμπορευμάτων σε λεωφόρους, κόμβους και εμπορικά κέντρα, την διάχυση και τη νομιμοποίηση της κοινωνικής αντιβίας απέναντι στις δυνάμεις καταστολής, τις επιθέσεις σε τράπεζες και εταιρείες, τα επαναλαμβανόμενα πλιάτσικα σε πολυκαταστήματα, τους εμπρησμούς των διοδίων και των καμερών διαχείρισης της κυκλοφορίας, την υλική αντιπαράθεση και την πολιτική απομόνωση απέναντι στους φασίστες, τη διάχυτη και οριζόντια οργάνωση, την άρνηση αναγνώρισης και ανάθεσης του αγώνα σε αριστερούς-δεξιούς εκπροσώπους και διαμεσολαβητές. Σ’ αυτό, λοιπόν, το κάλεσμα αλληλεγγύης και σ’ αυτούς τους ανθρώπους που δρουν με αυτό τον τρόπο βρήκαμε τους εαυτούς μας και τους συμμάχους μας. Γιατί αναγνωρίζουμε στο κοινωνικό κίνημα που εξελίσσεται αυτή τη στιγμή στη Γαλλία το γεγονός ότι, όπως όλα τα κινήματα, ανταγωνίζεται ΚΑΙ στο εσωτερικό του αφού σ’ αυτό συναντιούνται διαφορετικές προθέσεις και κίνητρα, αποκλίνουσες χειρονομίες και επιλογές, ή ακόμα και αντικρουόμενα συμφέροντα. Έτσι, η αλληλεγγύη μας δεν μπορεί παρά να’ ναι συγκεκριμένη, ολόψυχη και μεροληπτική ταυτόχρονα προς εκείνες και εκείνους που μας ενώνουν κοινά εφαλτήρια και στοχεύσεις αγώνα ενάντια στην ασφυξία του κόσμου αυτού.
Μετά από 13 εβδομάδες κινητοποιήσεων και διάχυτων συγκρούσεων σε δεκάδες πόλεις, μετράμε,ως τις 9/1, «ήδη ένα άτομο δολοφονημένο από χτύπημα δακρυγόνου, πολλά άτομα σε κώμα από πλαστικές σφαίρες( flashball) στο κεφάλι, 4 άτομα που ακρωτηριάστηκαν στα χέρια (από χειροβομβίδες GLI F4 που περιέχουν TNT), 12 άτομα τραυματίστηκαν στα μάτια, από τα οποία 1 έχασε οριστικά και την ακοή του και περισσότερα από 100 άτομα έχουν τραυματιστεί βαριά ( κατάγματα, σπασμένα κεφάλια, σκισμένα μάγουλα κλπ)». Σ’ αυτά προστίθενται οι χιλιάδες συλλήψεων, προληπτικών προσαγωγών, δικαστικών ποινών και φυλακίσεων. Η πολεμική καταστολή του γαλλικού κράτους απέναντι στις ταραχές που ξέσπασαν μπορεί να αποκωδικοποιηθεί μόνο μέσα από το διαρκές καθεστώς έκτακτης ανάγκης που εφαρμόζεται εδώ και μια πενταετία στη Γαλλία στο όνομα της αντιτρομοκρατίας με τον εθνικό στρατό να βρίσκεται στους δρόμους των γαλλικών πόλεων ως ρυθμιστής της εθνικής ασφάλειας. Και δεν είναι τυχαίο ότι πέρα από την τυπική κήρυξη ή μη της «έκτακτης ανάγκης», το γαλλικό κράτος, όπως και πολλά άλλα ευρωπαϊκά κράτη, συνεχίζει (και θα συνεχίζει) να επεκτείνει και να αξιοποιεί το θεσμικό και νομοθετικό πλαίσιο του ειδικού καθεστώτος. Η στρατιωτικοποίηση της καθημερινότητας των δυτικών μητροπόλεων δεν είναι κάτι καινούργιο ούτε και πρωτότυπο παρά μια από θεμελιακές εκφάνσεις του κρατικού-καπιταλιστικού ολοκληρωτισμού σε όλη την επικράτεια της «πολιτισμένης Δύσης»: από την στρατιωτική διαχείριση των περισσευούμενων πληθυσμών στα σύνορα, στα προάστια και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ως την αστυνομο-στρατιωτική καταστολή των κοινωνικών εντάσεων. Οι εχθροί του σύγχρονου ολοκληρωτισμού και των πολεμικών του μηχανών στριμώχνονται εντός των συνόρων, μέσα στο αστικό πεδίο, εντός των πολύπλοκων κοινωνικών σχέσεων και των απρόβλεπτων εντάσεών τους. Εκεί ακριβώς που σύσσωμα τα κοινοβουλευτικά/δημοκρατικά τόξα των ευρωπαϊκών κοινοβουλίων όσο και τα εθνικιστικά/ακροδεξιά ρεύματα επιθυμούν να βασιλεύσει ο φόβος, η φτωχοποίηση και η μισαλλοδοξία. Αυτό είναι το πολιτικό πρόγραμμα της εθνικής ενότητας που πρέπει να τσακίσουμε, αυτό είναι το βίαιο μονοπώλιο των κρατών που πρέπει να αμφισβητήσουμε έμπρακτα.
Κι όμως. Τα τελευταία χρόνια στη Γαλλία, υφαίνεται και ξεδιπλώνεται ένα νήμα ανυπακοής και ταραχών που επιχειρεί να γεννήσει από τα κάτω τη δική του «κατάσταση εξαίρεσης» απέναντι στις πολιτικές του γαλλικού κράτους. Η διαρκής ανυποταξία των μαθητών και των μαθητριών στα λύκεια της χώρας, οι κινητοποιήσεις ενάντια στην εργασιακή αναδιάρθρωση και η συνάντηση εργατών, νεολαίων και επισφαλών στους δρόμους, ο αυθορμητισμός και η ανατρεπτική διάθεση του κινήματος των «Όρθιων Νυχτών» (nuits debouts), η μαχητική αντίσταση ενάντια στα καταστροφικά mega projects όπως οι δεκάδες ZAD ανά την Γαλλία καθώς και η αντίσταση κατασκευή γραμμών υπερταχείας κυκλοφορίας στα ιταλο-γαλλικά σύνορα (TAV), είναι μερικά μόνο στιγμιότυπα όξυνσης των κοινωνικών αντιθέσεων που πυρπολούν την πολυπόθητη κοινωνική ειρήνη. Αντιθέσεις που πυροδοτούνται αφενός από την βιαιότητα της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης και την εντατικοποίηση που αυτή γεννά στις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων ΚΑΙ στη Γαλλία και αφετέρου από την ευρύτερη σκλήρυνση των όρων επιβίωσης μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο ειδικών νομοθεσιών, ειδικών μέτρων, ειδικών χειρισμών του γαλλικού κράτους απέναντι σε όσους περισσεύουν, αντιστέκονται και πρέπει να πειθαρχήσουν ή να εξοντωθούν. Όλες αυτές οι αντιστάσεις, οι πολύχρονοι αγώνες και τα πρόσκαιρα κινήματα αποτελούν τη ζωντανή έκφραση της άρνησης της κοινωνικής-ταξικής ειρήνης που με κάθε μέσο και κόστος επιχειρεί να διαφυλάξει το γαλλικό κράτος. Παράλληλα, στο εσωτερικό των κινημάτων αυτών αναπτύσσονται και οι δυναμικές αποκαθήλωσης και αντιπαράθεσης με τις δεξιές/εθνικιστικές και τις αριστερές/δημοκρατικές εναλλακτικές του γαλλικού κράτους δυσχεραίνοντας την προσπάθεια διαμελισμού και καναλιζαρίσματος των κοινωνικών αντιστάσεων. Η άρνηση των από κάτω να εκπροσωπηθούν και να συνδιαλλαγούν με τους όρους του παραδοσιακού συνδικαλισμού, η παραγωγή μιας νέας ενότητας στους δρόμους με την συμμετοχή των σπαστών και των «χωρίς χαρτιά» σε κάθε μαζική έκφραση των κινημάτων, η απόκρουση φασιστικών ομάδων κρούσης και η ακύρωση της δημόσιας έκφρασής της, ο παραγκωνισμός του «Εθνικού Μετώπου» της Λεπέν αλλά και του Αριστερού Κόμματος του Μελανσόν ως επίδοξων εκπροσώπων της αντικυβερνητικής δυσαρέσκειας αποτελούν κάποιες από τις δημιουργικές αρνήσεις που απελευθερώνουν τις δυνατότητες και τις προοπτικές της κοινωνικής ανυποταξίας. Γιατί από την πλευρά μας, συνεχίζουμε να βλέπουμε την ιστορία από την οπτική γωνία όσων περισσεύουν και αντιστέκονται, αυτών που ασφυκτιούν και οργίζονται, αυτών που επιθυμούν και θέλουν να ζήσουν. Και η έμπρακτη άρνηση του κόσμου αυτού, των εκπροσώπων και των μοντέλων ζωής και «αγώνα» που προσφέρουν, αποτελεί το πρώτο βήμα για την ολική χειραφέτηση μας.
Στην εποχή της αναβίωσης των κάθε λογής πατριωτισμών και εθνικισμών, συνεχίζουμε να προτάσσουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη των αγωνιζόμενων ανθρώπων και κοινοτήτων πέρα από έθνη, κράτη και τα σύνορα που τα οριοθετούν και τα περιφρουρούν. Απέναντι στις σειρήνες των διακρατικών ανταγωνισμών και των πολέμων τους, αντιπαραθέτουμε την όξυνση του κοινωνικού-ταξικού πολέμου σε κάθε συντεταγμένη του πλανητικού χάρτη. Η δύναμη και η δυνατότητα της αλληλεγγύης, η ελεύθερη κυκλοφορία εμπειριών και αγώνων, η διαρκής συνέχεια των κοινών μας αγώνων, η εξύφανση ενός αέναου δικτύου ανταλλαγής και συνεννόησης των αρνήσεών μας μπορούν να εμπλουτίζουν την συλλογική μας ευφυΐα και δύναμη ώστε όλα πλέον να φαίνονται δυνατά. Για την κοινωνική επανάσταση και την απελευθέρωση όλων μας! Πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών, η αλληλεγγύη το όπλο των λαών!
Αναρχικές-Αναρχικοί
* Ετικέτες Θέματος: #Ειδήσεις #Ελλάδα #inforumgr
* Πηγή: Zougla.gr
Παρόμοια θέματα
» Ανάληψη ευθύνης για την επίθεση στα γραφεία της Εθνικής Ασφαλιστικής
» Ανάληψη ευθύνης για την επίθεση με πέτρες στα γραφεία των ΕΛΤΑ στην Πάτρα
» Ανάληψη ευθύνης για τις μπογιές στο Γαλλικό Ινστιτούτο
» Ανάληψη ευθύνης για τον εμπρηστικό μηχανισμό σε εκκλησία της Θεσσαλονίκης
» Ανάληψη ευθύνης για σειρά επιθέσεων από τις «Ομάδες διασποράς της Ανομίας»
» Ανάληψη ευθύνης για την επίθεση με πέτρες στα γραφεία των ΕΛΤΑ στην Πάτρα
» Ανάληψη ευθύνης για τις μπογιές στο Γαλλικό Ινστιτούτο
» Ανάληψη ευθύνης για τον εμπρηστικό μηχανισμό σε εκκλησία της Θεσσαλονίκης
» Ανάληψη ευθύνης για σειρά επιθέσεων από τις «Ομάδες διασποράς της Ανομίας»
Προτού δημοσιεύσετε κάτι, βεβαιωθείτε ότι διαβάσατε τους Όρους Χρήσης της σελίδας!
inforumgr :: Αρχείο :: Αρχεία :: Αρχείο 2019
Σελίδα 1 από 1