Θεσσαλονίκη: Ανάληψη ευθύνης για τη φωτιά σε εργοτάξιο του Μετρό
inforumgr :: Αρχείο :: Αρχεία :: Αρχείο 2019
Σελίδα 1 από 1 • Μοιραστείτε
Θεσσαλονίκη: Ανάληψη ευθύνης για τη φωτιά σε εργοτάξιο του Μετρό
από Defected™ Πεμ 6 Ιουν 2019 - 11:06
Σε εμπρηστική ενέργεια αποδίδεται η μικρής έκτασης φωτιά που εκδηλώθηκε τον προηγούμενο μήνα στο υπόγειο του εργοταξίου του Μετρό Θεσσαλονίκης.
Η φωτιά προκλήθηκε από τοποθέτηση εκρηκτικών μηχανισμών και την ευθύνη για την ενέργεια αυτή ανέλαβε ομάδα αυτοαποκαλούμενων αναρχικών, με ανάρτηση σε γνωστή ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού - αναρχικού χώρου.
Η οργάνωση είχε τοποθετήσει εκρηκτικούς μηχανισμούς στις 17 Μαΐου στο εργοτάξιο του μετρό Θεσσαλονίκης στην οδό 3ης Σεπτεμβρίου.
Από τη φωτιά προκλήθηκαν περιορισμένης έκτασης ζημιές σε παλέτες και συσκευασίες, όπως έγινε τότε γνωστό από την Πυροσβεστική Υπηρεσία.
Αναλυτικά η ανακοίνωση όπως αναρτήθηκε στο indymedia:
«Η ανάπτυξη των πόλεων μετά τη βιομηχανική επανάσταση και με τη σταδιακή επικράτηση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής τους έδωσε τη σημερινή μορφή τους. Έχοντας ως κοινά χαρακτηριστικά τη συγκεντροποίηση οικονομικών δραστηριοτήτων, δηλαδή κεφαλαίου και ανθρώπων, δηλαδή εργατικού δυναμικού υπήρξαν μοχλός της διαδικασίας συσσώρευσης μέχρι τη δεκαετία του 1970. Επομένως, οι πόλεις εκτός από διοικητικά κέντρα, ήταν κέντρα παραγωγής, διανομής και κατανάλωσης εμπορευμάτων.
Στο σήμερα λόγω των αλλαγών που έχουν επέλθει στη σφαίρα της παραγωγής οι πόλεις έχουν χάσει τη σημασία τους ως τόπος παραγωγής εμπορευμάτων ενώ συνεχίζουν να είναι διοικητικά κέντρα όπως και σημαντικοί κόμβοι μεταφοράς εμπορευμάτων και παροχής υπηρεσιών. Η αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου παράλληλα δημιούργησε και πλεονάζον εργατικό δυναμικό και αύξησε σε ένταση τις συγκρούσεις εντός αστικού πεδίου.
Κράτος και αφεντικά χρειάστηκε να διαχειριστούν την οργή των καταπιεσμένων και αποκλεισμένων από το καπιταλιστικό όνειρο που άρχισε να εκδηλώνεται σε ένα από τα πλέον νευραλγικά σημεία του. Οι αστικές παρεμβάσεις πήραν λοιπόν την κατεύθυνση της θωράκισης της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας, την απομάκρυνση των επικίνδυνων πληθυσμών από το κέντρο στην περιφέρεια των πόλεων, τη στρατιωτικοποίηση του δημόσιου χώρου.
Στην Ελλάδα λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα κοινωνικά, πολιτισμικά και ιστορικά χαρακτηριστικά της διαδικασίας συσσώρευσης και των κύκλων αγώνων βλέπουμε τις ίδιες δυναμικές σύγκρουσης να αναπτύσσονται και τη στρατηγική κράτους και αφεντικών να ακολουθεί τα ευρωπαϊκά πρότυπα.
Περιοχές του κέντρου της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης κατοικούμενες από φτωχότερες κοινωνικές ομάδες, λόγω της οικονομικής κρίσης που ενέτεινε τις συνθήκες φτώχειας τα προηγούμενα χρόνια χαρακτηρίζονταν ως υποβαθμισμένες από τα ΜΜΕ. Οι δικαιολογίες που προβάλλονταν στοχοποιούσαν τους μετανάστες για την εγκληματικότητα και το φόβο αρρωστειών, τους αναρχικούς για την ''ανομία'' και τους απεργούς για τη μείωση της κερδοφορίας και το κλείσιμο επιχειρήσεων.
Ο χαρακτηρισμός αυτός αποτέλεσε το άλλοθι ώστε ώστε οι δυνητικά επικίνδυνοι πληθυσμοί είτε να εξωθηθούν εκτός του κέντρου της πόλης, είτε να περιοριστούν σε συγκεκριμένα κομμάτια του (όπως συμβαίνει για παράδειγμα στα Εξάρχεια). Η νέα μορφή της πόλης χαρακτηρίζεται από ακόμα πιο έντονους διαχωρισμούς, από την απογύμνωση των γειτονιών από τις κοινωνικές σχέσεις, από τη στρατιωτικοποίηση της πόλης και την έλλειψη χώρων που επιτρέπουν την ανάπτυξη δεσμών αλληλεγγύης. Πέρα από τη μπατσοκρατία η νέα πόλη περιλαμβάνει αναπλάσεις με τουριστικό προσανατολισμό, μεγάλα συγκοινωνιακά έργα που εξυπηρετούν την κυκλοφορία εμπορευμάτων και ανθρώπων και που αλλοιώνουν τον χαρακτήρα των γειτονιών.
Περιοχές όπως το Γκάζι και το Μεταξουργείο στην Αθήνα και τα Λαδάδικα και η Βαλαωρίτου στη Θεσσαλονίκη μετά τη συστηματική προπαγάνδα περί υποβάθμισης σε σύντομο χρονικό διάστημα έγιναν γειτονιές - κέντρα διασκέδασης με όλους τους παλιούς κατοίκους να εξωθούνται εκτός τους μέσω της ανόδου των ενοικίων. Πιο πρόσφατα, περιοχές όπως το Κουκάκι, η Βικτώρια και τα Εξάρχεια έχουν γίνει στόχος του τουριστικού κεφαλαίου και των κρατικών σχεδιασμών για εκκαθάριση του κέντρου.
Θεωρούμε πως σημαντική μεταβλητή της παραπάνω εξίσωσης είναι το μετρό της Αθήνας. Ως υποδομή συμβάλλει στην εικόνα της πόλης ως ένα ελκυστικό τουριστικό - επενδυτικό προϊόν και παράλληλα διευκολύνει την κυκλοφορία του εμπορεύματος εργατική δύναμη. Οι γειτονιές που γειτνιάζουν σε στάσεις του μετρό είχαν σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό δει αύξηση στις αξίες γης και ως συνέπεια τη μικρότερη ή μεγαλύτερη αλλαγή του χαρακτήρα τους.
Στα δεδομένα της Θεσσαλονίκης η εμπορική και οικονομική υποβάθμιση περιοχών του κέντρου και της περιφέρειάς του λόγω των εργοταξίων του μετρό που εμπόδιζαν την κυκλοφορία του κεφαλαίου και τις έκαναν δύσκολα προσβάσιμες θα ακολουθηθεί από την εκρηκτική άνοδο των τιμών των ακινήτων με την ολοκλήρωση του έργου. Όποιος και όποια πιστεύει ότι το μετρό θα διευκολύνει τις μετακινήσεις εντός της πόλης δεν αντιλαμβάνεται ότι η ίδια η δομή της πόλης θα αλλάξει. Σε συνδυασμό με τις αναπλάσεις που προωθούνται από το δήμο, την άνοδο των τιμών στην αγορά ακινήτων, τον παράγοντα airbnb, τους ήδη πανταχού παρόντες μπάτσους το μετρό θα συμβάλλει στο να διωχθούν τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα από το κέντρο της πόλης και να αυξηθεί το κόστος ζωής για όλους τους κατοίκους της.
Η στοχοποίηση δομών που διαμορφώνουν την καθημερινότητα στην πόλη ως ασφυκτική είναι διαχρονική. Σε εξεγερτικές στιγμές εκτός των επιθέσεων σε άμεσα σύμβολα της κυριαρχίας ( τμήματα, κρατικά κτήρια, τράπεζες) και τους μηχανισμούς καταστολής (ΜΑΤ) βλέπουμε την καταστροφή ευρύτερων αστικών υποδομών να νοηματοδοτείται ακριβώς έτσι. Οι καταπιεσμένες/οι καταστρέφουν αυτά που τις/ους αλλοτριώνουν.
Τα γενικευμένα σπασίματα του εμπορικού κέντρου του Δεκέμβρη του 2008 είναι η άλλη όψη των γενικευμένων επιθέσεων στους μπάτσους, οι λεηλασίες στις 12/02/2012 στο κέντρο της Αθήνας είναι η άλλη όψη των προσπαθειών εισβολής στο κοινοβούλιο, η πυρπόληση και ολοσχερής καταστροφή του εργοταξίου του μετρό Θεσσαλονίκης στο σταθμό Συντριβάνι είναι η άλλη όψη του μίσους για την αστυνομία. Πίσω από τις φωτιές των οδοφραγμάτων και των μολότοφ συναντηθήκαμε (έστω προσωρινά) για την καταστροφή αυτών που στην καθημερινότητα μας διαχωρίζουν.
Πριν φτάσουμε στο σήμερα αξίζει μια εκτενέστερη αναφορά στα γεγονότα τις 06/12/18 στη Θεσσαλονίκη. Εκείνη τη μέρα σε ένα από τα πλέον κεντρικά σημεία της πόλης πολλές εκατοντάδες ανθρώπων συγκρούστηκαν με τους μπάτσους με τη μεγαλύτερη ένταση και διάρκεια των τελευταίων ετών. Η ύπαρξη πολλών ηλικιακών ομάδων, η έντονη παρουσία μεταναστών, οι ομάδες οπαδών που προτίμησαν να συμμετάσχουν στη γιορτή της καταστροφής αντί να συγκρουστούν μεταξύ τους, η συνύπαρξη κομματιών του κινήματος με ανοργάνωτο κόσμο, η επιλογή των στόχων επίθεσης και η προφανής σύγχυση των μπάτσων δίνουν στην ημέρα περισσότερο ένα χαρακτήρα συνάντησης όπως προαναφέρθηκε πάρα τον χαρακτήρα των μπάχαλων μιας οποιαδήποτε επετειακής πορείας.
Η σύγχυση των μπάτσων, των προϊσταμένων τους και των ΜΜΕ φαίνεται και από τα ακόλουθα γεγονότα. Αποκρύφθηκε τελείως η επίθεση στο στρατόπεδο του ΝΑΤΟ, αποκρύφθηκε σχεδόν εντελώς η εισβολή των μπάτσων στα πανεπιστήμια και η παραμονή διμοιριών εντός του campus για πάνω από τρεις ώρες με σκοπό να ελεγχθεί η κατάσταση. Επίσης, αποκρύφθηκε το όργιο καταστολής που ακολούθησε με το ξύλο και τις συλλήψεις στο σωρό, όπως και οι εντολές για προσαγωγή οποιουδήποτε έμοιαζε ύποπτος μέχρι και πέντε ώρες μετά το τέλος των συγκρούσεων σε όλο το κέντρο της πόλης. Τέλος αυτό που προσπάθησαν να αποκρύψουν ήταν το μέγεθος των συγκρούσεων, την επιδοκιμασία όλων των συμμετεχόντων στα γεγονότα για την καταστροφή του εργοταξίου και την ανημπορία των μπάτσων να επέμβουν αποτελεσματικά για να την σταματήσουν.
Εμείς σε μια διαφορετική πολιτική συγκυρία επιλέξαμε να τοποθετήσουμε εκρηκτικούς μηχανισμούς στο υπόγειο του εργοταξίου του μετρό στην οδό 3ης Σεπτεμβρίου στις 17/05/2019.
Η απεργία πείνας του Δ.Κουφοντίνα για τη χορήγηση αδειών που πραγματοποιήθηκε εκείνες τις μέρες όπως και ο χρόνος και ο τρόπος που πραγματοποιήθηκε η δράση θέτουν δύο ακόμα περιεχόμενα. Το πρώτο είναι ότι δεν θα αφήσουμε τους φυλακισμένους επαναστάτες έρμαια των κατασταλτικών σχεδιασμών κράτους και αφεντικών. Τον λογαριασμό αν πάθει κάτι κάποιος σύντροφος ή συντρόφισσά μας θα τον πληρώσετε όλοι σας. Αυτό είναι μια υπόσχεση. Το δεύτερο είναι ότι δεν χρειάζεται να περιμένουμε την επόμενη ''μεγάλη συνάντηση'' ή ''μεγάλη μέρα'' για να επιτεθούμε. Δεν περιμένουμε να "ωριμάσουν οι συνθήκες", να πέσει η εξέγερση από τον ουρανό. Κάθε στιγμή που περνά οξύνουμε τις αντιστάσεις μας, βάζουμε ακόμα ένα λιθαράκι για την αποσταθεροποίηση του συστήματος. Κάθε πράξη επιθετική γίνεται κομμάτι μιας αγωνιστικής συνέχειας που πυροδοτεί νέα σαμποτάζ, βανδαλισμούς, οδοφράγματα, αποκαλύπτοντας πόσο διάτρητο είναι το καθεστώς ασφάλειας που έχουν δημιουργήσει.
Αυτοί που σήμερα μας εκμεταλλεύονται και μας κλέβουν τη ζωή μέρα με τη μέρα είναι οι ίδιοι που αύριο θα απαιτήσουν από μας να σκοτωθούμε για τα εθνικά συμφέροντά τους και είναι ευάλωτοι. Έχουν ονόματα και διευθύνσεις και αν προσπαθήσουμε μπορούμε να τους επιστρέψουμε ένα κομμάτι από το φόβο και την απελπισία που έχουν επιβάλλει πάνω μας.
Όσον αφορά τη συγκεκριμένη δράση γνωρίζουμε ότι σε ένα έργο τέτοιας σημασίας θα αναμειγνύονταν πολυεθνικές εταιρίες κολοσσοί στον κατασκευαστικό κλάδο. Συγκεκριμένα, η κοινοπραξία που ανέλαβε το έργο είναι η ΑΕΓΕΚ IMPREGILO-ANSALDO T.S.F-SELI-ANSALDOBREDA. Το 2013 η ΑΕΓΕΚ εξαγοράστηκε από την ΑΚΤΩΡ Α.Τ.Ε. Η ιστορία του ΑΚΤΩΡ είναι συνυφασμένη με τη μεταπολιτευτική ιστορία της ελλάδας, με την άφθονη ροή του χρήματος επί ΠΑΣΟΚ, με τη διαπλοκή και τα σκάνδαλα. Ο Γ. Μπόμπολας, αγαπημένο παιδί του Α. Παπανδρέου, εκτός από την κατασκευαστική εταιρία, μέσω της οποίας έλαβε σωρεία χρημάτων από τα κρατικά ταμεία με την ανάθεση τεχνικών έργων, αποφάσισε να δημιουργήσει και μία άλλη εταιρία, εκδοτικού χαρακτήρα, την Πήγασος, η οποία διαχειρίζεται μεταξύ άλλων τις εφημερίδες ΕΘΝΟΣ και ΗΜΕΡΗΣΙΑ και μέχρι πρότινος το Mega Channel, διαμορφώνοντας με τον τρόπο αυτόν την κοινωνική συναίνεση.
Ο ΑΚΤΩΡ είναι πλέον, μαζί με τις θυγατρικές του, κυρίαρχος στο παιχνίδι του κατασκευαστικού τομέα, αφού ελέγχει το 50% του οδικού δικτύου της χώρας, διαχειρίζεται επίσης τα απορρίμματα σε Κερατέα, Γραμματικό και αλλού, βρίσκεται πίσω από την ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων και της ΕΥΑΘ, συμμετέχει στην κατασκευή του αγωγού TAP και φυσικά είναι κομμάτι των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων σε Σκουριές, Κιλκίς και αλλού (δεν ξεχνάμε τον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής για γη και ελευθερία με βαρύ τίμημα).
Τέλος, έχει κατηγορηθεί για φορολογικές παραβάσεις , απάτες σε βάρος του Δημοσίου για στημένους διαγωνισμούς και καρτέλ χειραγώγησης της ανάθεσης δημοσίων έργων και είναι υπεύθυνος για δεκάδες εργατικά ατυχήματα.
Από την άλλη, η Ansaldo είναι άλλη μια εταιρία κυρίαρχη στον χώρο των κατασκευών πανευρωπαϊκά. Εδραιώθηκε μέσα από τη χρηματοδότηση και στήριξη σε κυβερνήσεις από τον 19ο αιώνα ακόμα. Ο όμιλος, μέρος του οποίου είναι και η συγκεκριμένη εταιρία, δραστηριοποιείται και στους τομείς της πυρηνικής ενέργειας και των πολεμικών εξοπλισμών. Οι δραστηριότητές της είναι τόσο διευρυμένες που κερδίζει τόσο από την καταστροφή περιοχών και τον θάνατο, όσο και από την ανοικοδόμησή τους.
Στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο βιώνουμε ένα κλίμα προεκλογικό, όπου όλες οι μαριονέτες αυτού του συστήματος, κοιτάζοντας είτε δεξιά είτε αριστερά, έχουν ήδη βγει για να δώσουν την παράστασή τους για ακόμα μια φορά. Η αστική δημοκρατία τους πλασάρεται ως το πολιτικό σύστημα που κατοχυρώνει την ελευθερία του να επιλέγεις τι ρούχο θα φορέσεις, τι κανάλι θα δεις, ποιο κόμμα θα ψηφίσεις. Αυτός ο τρόπος ζωής, που βασίζεται στην υποταγή, είναι η βάση για τον αποκλεισμό κάθε ίχνους αυτενέργειας στις ζωές μας.
Εμείς αντίθετα έχουμε στο μυαλό μας έναν τρόπο ζωής με μια κατεύθυνση ελευθερίας άγρια και επιθετική, ο οποίος συγκροτείται πάνω στην αυτοβουλία, την ανεξούσια συνύπαρξη και σύμπραξη, τη δόμηση κοινοτήτων αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης και την άρνηση κάθε οικονομικού καταναγκασμού. Και ο δρόμος για την πραγμάτωση αυτού του τρόπου ζωής περνάει μέσα από την επίθεση στο υπάρχον, μέσα από την καταστροφή των πολυπληθών γραναζιών που διασφαλίζουν την ανεμπόδιστη κυκλοφορία και αναπαραγωγή του κεφαλαίου.
ΥΓ. Δεν ξεχνάμε τον αναρχικό σύντροφο από τη Χιλή Μαουρίσιο Μοράλες ο οποίος στις 22/05/2009 στην προσπάθειά του να ανατινάξει μια σχολή χωροφυλάκων έχασε τη ζωή του από την ίδια τη βόμβα. Κανένας σύντροφος/ισσα που έδωσε τη ζωή ή την ελευθερία του στον αγώνα δεν θα πρέπει να περάσει στη σφαίρα της λήθης.
ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΕΡΓΟΤΑΞΙΑ ΤΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ/ΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ
αναρχικοί/ες».
* Ετικέτες Θέματος: #Ειδήσεις #Ελλάδα #inforumgr
* Πηγή: Zougla.gr
Defected™- Διαχειριστής
-
Προτού δημοσιεύσετε κάτι, βεβαιωθείτε ότι διαβάσατε τους Όρους Χρήσης της σελίδας!
inforumgr :: Αρχείο :: Αρχεία :: Αρχείο 2019
Σελίδα 1 από 1
