Μόνιμα Δόντια

Μόνιμα ΔόντιαΩς μόνιμα δόντια ονομάζονται τα δόντια που αποκτούμε μετά την ηλικία των 6 ετών και τα οποία θα μας υπηρετούν για την υπόλοιπη ζωή μας. Αυτή η δεύτερη ομάδα δοντιών (μόνιμος φραγμός), που αντικαθιστά τα 20 πρώτα νεογιλά δόντια, αποτελείται απο 32 δόντια, από 16 σε κάθε γνάθο. Η μόνιμη οδοντοφυία ολοκληρώνεται μετά την εφηβεία με την ανατολή των 4 τρίτων γομφίων (φρονιμίτες).

Σχηματισμός και ανάπτυξη των μόνιμων δοντιών
Τα πρώτα μόνιμα δόντια αρχίζουν να σχηματίζονται μέσα στη γνάθο ήδη από τους τελευταίους μήνες της εγκυμοσύνης. Κατά τη γέννηση αρκετά από τά μόνιμα δόντια βρίσκονται μέσα στη γνάθο, αλλά φυσικά είναι σε αρκετά πρώιμο στάδιο ανάπτυξης. Η ανάπτυξη τους θα ολοκληρωθεί και θα εμφανιστούν στο στόμα αρκετά χρόνια αργότερα.


Μορφολογία και Ανατομία Μόνιμων Δοντιών
Ο ενήλικας άνθρωπος έχει 32 δόντια, δώδεκα παραπάνω από τα 20 παιδικά δόντια της πρώτης οδοντοφυίας.


Οι διαφορές τους από τα νεογιλά δόντια είναι ότι έχουν:

Μεγαλύτερο μέγεθος
Πιό κίτρινο χρώμα
Παχύτερη αδαμαντίνη
Περισσότερο ενασβεστιωμένη αδαμαντίνη και οδοντίνη
Μικρότερο πολφικό θάλαμο
Μακρύτερες και μεγαλύτερες ρίζες
Έναν επιπλέον τύπο δοντιών, τους προγόμφιους
Δεν αντικαθίστανται
Στον ενήλικα άνθρωπος διακρίνονται 4 διαφορετικοί τύποι δοντιών:
8 τομείς (κοπτήρες)
4 κυνόδοντες
8 προγόμφιοι
12 γομφίοι (τραπεζίτες)
Η εσωτερική ανατομία των μόνιμων δοντιών είναι η τυπική για τα ανθρώπινα δόντια. Στο κέντρο υπάρχει ένας θάλαμος που περιέχει τον πολφό που είναι το ζωντανό τμήμα του δοντιού αποτελούμενο από αγγεία, νεύρα, και συνδετικό ιστό. Πολφός υπάρχει και στους ριζικούς σωλήνες κατά μήκος των ριζών. Ο πολφικός θάλαμος και οι ριζικοί σωλήνες περιβάλλονται από ένα στρώμα σκληρού ιστού της οδοντίνης. Η εξωτερική επιφάνεια του δοντιού καλύπτεται στην περιοχή της ρίζας από την οστείνη και στην περιοχή της μύλης από την αδαμαντίνη που είναι ο σκληρότερος ιστός του ανθρώπινου σώματος.

Η Ανατολή των Μόνιμων Δοντιών
Περίπου στην ηλικία των 6-7 ετών αρχίζει να ανατέλει το πρώτο μόνιμο δόντι που κανονικά είναι ένας από τους μόνιμους πρώτους γομφίους (γνωστούς και σαν εξαρίτες λόγω της ηλικίας που ανατέλουν). Εμφανίζονται πίσω από τους δεύτερους νεογιλούς γομφίους (που αργότερα θα αντικατασταθούν από τους μόνιμους προγόμφιους).

• Είκοσι από τα μόνιμα δόντια (τομείς, κυνόδοντες και προγόμφιοι) εμφανίζονται στο στόμα αντικαθιστώντας ένα από τα προϋπάρχοντα νεογιλά δόντια αφού αυτά πέσουν φυσιολογικά. Η πίεση που ασκεί η μύλη του αναπτυσσόμενου μέσα στη γνάθο μόνιμου δοντιού πάνω στη ρίζα του νεογιλού που βρίσκεται από πάνω του προκαλεί την απορρόφηση και διάλυση της ρίζας του νεογιλού. Τελικά η ρίζα του αποδομείται πλήρως, το δόντι χαλαρώνει, αρχίζει να κουνιέται, και τελικά πέφτει αφήνοντας το χώρο ελεύθερο για το μόνιμο δόντι που έρχεται.

• Τα υπόλοιπα 12 μόνιμα δόντια, που είναι ουσιαστικά οι μόνιμοι γομφίοι, δεν αντικαθιστούν κάποιο που ήδη προϋπάρχει αλλά ανατέλλουν προς την πίσω πλευρά του στόματος στον χώρο που έχει πλέον δημιουργηθεί μέχρι τότε από την ανάπτυξη του παιδιού και την αύξηση του μεγέθους των γνάθων του.

Η σημασία των πρώτων μόνιμων γομφίων
Οι 'εξαρίτες' δηλαδή οι μόνιμοι πρώτοι γομφίοι είναι δόντια μεγάλης σημασίας για την σωστή ανάπτυξη και της υπόλοιπης οδοντοφυίας καθοδηγώντας τα υπόλοιπα μόνιμα δόντια ώστε να πάρουν τη σωστή θέση στο στόμα. Πολλοί γονείς δεν αναγνωρίζουν ότι πρόκειται για μόνιμο δόντι και παραμελούν την φροντίδα του νομίζοντας ότι είναι παιδικό δόντι και θα αντικατασταθεί. Δυστυχώς λόγω αυτής της λανθασμένης εκτίμησης και λόγω της θέσης τους πιό βαθιά στο στόμα, οι μόνιμοι πρώτοι γομφίοι προσβάλλονται αρκετά συχνά απο τερηδόνα. Συχνά η βλάβη που έχουν υποστεί είναι πολύ εκτεταμένη και πρέπει να εξαχθουν, αυξάνοντας σημαντικά τον κίνδυνο να δημιουργηθούν προβλήματα σύγκλεισης που απαιτούν ορθοδοντική θεραπεία.



Πηγή!